DEVENTER, 18 maart 2008 |
|
---|---|
Ontroerende ontmoetingen |
|
– Herkenbaar op de foto worden gezet wil beeldend kunstenaar |
|
Cecile Reijnders (1951) absoluut niet. |
|
,,Laat mijn werk maar voor zich spreken.” |
|
Reijnders exposeert momenteel gedichten en schilderijen in de kleine zaal |
|
van het Kunstenlab aan het Laboratoriumplein 1 in Deventer. |
|
De tentoonstelling vindt plaats in het kader van de boekenweek |
|
en is de moeite van het bezoeken alleszins waard. |
|
Wie het geëxposeerde werk nog met eigen ogen wil aanschouwen, |
|
moet wel snel zijn. |
|
De tentoonstelling is nog maar tot en met 22 maart te zien. |
|
De kunstenares schildert mensen: oude mensen, jonge mensen, |
|
mensen op de fiets of op het strand. |
|
Ze schildert zeegezichten en landschappen, maar ook abstracte werken, |
|
vaak uit een droom voorkomend. |
|
Ook maakt ze figuratieve beelden van papier-maché en loden beeldjes. |
|
Verder schrijft ze gedichten over de natuur en over mensen. |
|
In haar huidige tentoonstelling komen schilderijen en gedichten |
|
over oudere mensen samen. |
|
Geld om van te leven heeft Reijnders altijd verdiend met de verkoop van haar werk. |
|
,,Maar ik heb altijd de behoefte gevoeld om |
|
naast de kunst ook iets te doen in de maatschappij. |
|
Dus werkte ik in fabrieken en scholen. |
|
Allereerst omdat het financieel noodzakelijk was, maar ook omdat |
|
er sprake was- en nog steeds is - van een goede wisselwerking |
|
tussen het werk dat ik doe en het werk dat ik maak. |
|
Dit in die zin dat ik als kunstenaar vaak erg op mezelf gericht bezig ben |
|
en dan is enig gezond tegenwicht nooit weg.” |
|
In 1990 werd Reijnders door een uitzendbureau gevraagd of ze |
|
er niet voor voelde om als verpleeghulp te gaan werken in de verzorging. |
|
De laatste jaren is Reijnders op parttime basis werkzaam in een hospice. |
|
De in totaal twintig schilderijen met bijbehorende gedichten die |
|
Reijnders exposeert bestrijken een periode van veertien jaar |
|
en komen voort uit ervaringen die haar raakten. |
|
,,Ik denk dat ik in mijn werk vooral vorm wil geven aan de ontroering en |
|
de schoonheid van bepaalde momenten of ontmoetingen,” zegt Reijnders. |
|
,,Schilderen en gedichten maken is voor mij een goede combinatie. |
|
Ik probeer in beide gevallen zo goed mogelijk een gevoel weer te geven. |
|
Alleen benader je dat gevoel middels een gedicht op een andere manier. |
|
De schilderijen en gedichten die nu in het Kunstenlab hangen horen bij elkaar. |
|
Ze betreffen dezelfde persoon of situatie.” |
|
De schilderijen en gedichten van Reijnders vertonen overigens meer |
|
raakvlakken dan uitsluitend het onderwerp. |
|
Ze kenmerken zich in eerste instantie door hun grote zeggingskracht, |
|
herkenbaarheid en toegankelijkheid. |
|
Pas bij nadere beschouwing ontdek je dat er sprake is van een diepere gelaagdheid. |
|
Zoals in haar gedichten geen woord teveel staat, |
|
zo beperkt Reijnders zich ook in haar schilderijen tot het |
|
weergeven van het allernoodzakelijkste. |
|
Eerlijk, authentiek, onopgesmukt, vol mededogen en met groot |
|
vakmanschap gemaakt; zo kun je het werk van Cecile Reijnders met |
|
een gerust hart typeren. |
|
Komt dat zien! |
|
| |
tekst: Fred Wiegman
|